Vade-mecum Poems I – XXVII ZA WSTĘP OGÓLNIKI 1. Gdy, z wiosną życia duch Artysta Poi się jej tchem jak motyle, Wolno mu mówić tylko […]
Continue readingCategory: Vade-mecum
Vade-Mecum II
Vade-mecum Poems XXVIII – LVII XXVIII. SATURNALIA Na Filozofię Moralność się gniewa, A na Moralność Filozofia – niemniej, Swarliwa – ognie i dymy wyziewa: Te […]
Continue readingVade-Mecum III
Vade-mecum Poems LVIII – LXXXIX LX. JĘZYK-OJCZYSTY „Gromem bądźmy pierw niźli grzmotem, Oto tętnią i rżą konie stepowe; Górą czyny!… -a słowa? a myśli?… -potem!… […]
Continue readingVade-Mecum IV
Vade-mecum Poems XC – C XC. DWA GUZIKI (Z TYŁU) Kmieć mówi, jak mu łatwiej – zaś człowiek uczony, Jak się w szkole nasłuchał – […]
Continue reading